Czemu wymarzony komputer po dwóch latach wydaje się nam bezużytecznym, tandetnym złomem? Z jakiego powodu niektóre przedmioty stają się fetyszami, a inne archetypami? Co dziś jest prawdziwym luksusem: posiadanie pewnych rzeczy czy raczej rezygnacja z nich? Dlaczego dajemy się wciągać w obłędny trans konsumpcji? Na te, a także wiele innych pytań, odpowiada Deyan Sudjic. Odwołując się do konkretnych przykładów z historii i współczesności (komputer Apple, pistolet Walther PPK, krzesło Aeron), pokazuje, że dizajn to swoisty język, który podlega ewolucji i który warto nauczyć się czytać. Dzięki temu będziemy mogli lepiej zrozumieć otaczający nas świat i staniemy się bardziej świadomymi odbiorcami, a może nawet uda nam się uniknąć niektórych pułapek konsumpcjonizmu. Wciągający, błyskotliwy esej, który zmienia spojrzenie na wiele rzeczy.
Autor Deyan Sudjic
Jest dyrektorem Design Museum w Londynie. Opublikował wiele książek na temat architektury i dizajnu, m.in. The Edifice Complex: How the Rich and Powerful Shape the World, 100 Mile City i Norman Foster: A Life in Architecture. Współtworzył miesięcznik poświęcony architekturze „Blueprint”, jako krytyk współpracował także z „The Observer”. W 2002 roku był dyrektorem Biennale Architektury w Wenecji.
Sudjic rozkłada na czynniki pierwsze język designu, badając ikoniczne przedmioty, jak meble Eamesów czy samochody Ferrari, które stały się symbolami statusu i wyrazami stylu. Przybliża, jak designerskie ikony mogą wpływać na odbiór marki, a także jak subtelne wybory projektantów – od materiału, przez kształt, po detale wykonania – kształtują nasze odczucia i decyzje zakupowe. „Język rzeczy” odpowiada na pytania, które niejednokrotnie zadajemy sobie intuicyjnie: co sprawia, że dany przedmiot wydaje się luksusowy, jak rodzi się prestiż marki i dlaczego otaczamy się niektórymi przedmiotami, a inne ignorujemy.
